"Hier aan de kust, de Australische kust"

Lief thuisfront,

Na drie weken vol tours, socializen met andere backpackers, Engels spreken en van hot naar her reizen, stond er een 'rustige ' week op het programma... Althans, het is maar hoe je het bekijkt...

Waar ons vorige reisverslag eindigde in Airlie Beach, begint dit reisverslag in dit kleine strandplaatsje. Na ons succesvolle, ietwat misselijkmakende, zeiltochtje besloten we om nog één nacht in Airlie te blijven om de volgende dag naar Magnetic Island te vertrekken. We lagen bijna, gepoetst en wel, in bed, totdat Soof de schrik van haar leven kreeg... waar we in Indonesië inmiddels gewend waren geraakt aan de gekko's was het toch even slikken voor ons als stadsmeiden om ook in Australië geconfronteerd te worden met deze pijlsnelle beestjes die 1 meter boven je hoofd over het plafond van links naar rechts schieten. Helaas was Tim minder behulpzaam dan de man van het hotel in Java en was hij absoluut niet voornemens zich ook maar enigszins in te gaan spannen om ons een rustige nacht te bezorgen. Na wat bemoedigende woorden van Tim over hoe nuttig deze diertjes waren (oh oh, wat een gentleman...) besloten we dat we ons natuurlijk niet wilden laten kennen.
De volgende dag werden we allebei wakker met tien vingers en tien tenen, zondere rare rode bulten en een redelijk uitgeslapen gevoel... We hadden het overleefd!

Vervolgens zijn we met de bus en pont naar Magnetic Island gegaan waar een fullmoon party op het programma stond.
Eenmaal aangekomen op dit kleine, maar oh zo mooie eiland bleek dat we met Tim en Marinka (een nieuw lid van onze Holland-clan) in een super mooi hutje sliepen waar de kangoeroes je om je oren sprongen zodra de zon onder was.
De fullmoonparty was leuk, behalve dat het helemaal geen volle maan was (geloof me, dat kan alleen in Australië)... Maar aangezien er drank was leek het de meeste backpackers niks uit te maken. Nou ja, drank... Je kreeg een emmer vol frisdrank met een shotje wodka erin, waardoor je niet ging stuiteren van de alcohol maar van alle suikers die je binnenkreeg van de grote hoeveelheid frisdrank, maar... Dit mocht de pret niet drukken!

De volgende dag zijn we, zo fit als een hoentje, op het strand gaan liggen en hebben Soof (18 jaar), Tim (25 jaar) en Marinka (23 jaar) met hun emmertjes een zandkasteel gebouwd. Bewijs hiervan is vastgelegd op camera, maar zal niet tegen ze worden gebruikt...
Diezelfde middag zijn Soof en Tim gaan scooteren en zijn de andere twee meiden gaan wandelen, met als doel: wilde koala's zien. Onderweg kwamen we Soof en Tim tegen en al snel wist Bieb waarom Soof geen scooter reed in Nederland. Na een korte stop voor foto's, vergat soof heel even dat ze hier aan de linkerkant van de weg moest rijden EN je niet tegelijk aan de rem en het gas moet draaien... No worries, nothing happened, maar laten we het zo zeggen: Bieb was blij dat ze niet bij Soof achterop zat en voor het wandelen heeft gekozen. Niet alleen kon ze dan niet crashen met de scooter, maar ze heeft ook wilde koala's gezien!!!

De fullmoonparty, het scooteren en het wandelen was leuk, maar we waren eigenlijk maar voor één ding naar dit eiland gekomen... Koala's knuffelen! Voordat we deze lieve diertjes vast mochten houden, moesten we eerst een hele hindernisbaan met andere dieren overleven. Het begon met de krokodil waarmee we moesten poseren, daarna kwam de kaketoe die een nootje uit je mond moest pikken, parende hagedissen die we op ons hoofd moesten (!!) zetten... Het is een wonder dat we, tot aan hier, nog niet in onze broek hadden gepoept van angst, maar we waren er nog niet. De gids vertelde dat het tijd werd om onze angsten te overwinnen en Bieb voelde al nattigheid... Een wurgslang werd uit zijn hok gehaald en die moesten we als een sjaal om
Onze nek leggen. Nou heeft Bieb bijna iedere national geographic uitzending over slangen gezien, maar vasthouden was toch even andere koek. Daar waar de gids een laatste poging waagde om Bieb over te halen, iets wat absoluut niet ging lukken, had Soof besloten om de slang vast te houden. Stoer!!
Nadat de slang weer veilig opgeborgen zat, kwam dan eindelijk de koala tevoorschijn. Hoe lief ze
Er ook uitzien, schijn bedriegt... Koala's schijnen 22uur per dag te slapen, 1 uur per dag te eten en 1 uur per dag seks te hebben (Toen Tim dit hoorde baalde hij dat hij niet als koala ter wereld is gekomen) en allemaal een SOA te hebben. Leuk die krabbende koala's... Met dit in ons achterhoofd stonden we met een grote grijns op de foto MET de koala in onze armen, maar waren we ook erg blij dat we de koala weer terug mochten geven aan de gids.
Als klap op de vuurpijl mochten we een giftige spin vasthouden, althans... Dat werd ons verteld... ook al waren we beiden niet van plan om het te doen, toch stonden we samen met Marinka om de gids heen die een stapeltje boomschors vasthield met daarin een dikke, harige spin. De beste man had als hobby om blonde, lieve meisjes de stuipen op het lijf te jagen door deze stapel MET spin naar ze toe te gooien. Maar... Deze reactie had hij kennelijk nog nooit meegemaakt... Soof sprong zo hoog dat de sprongkracht van een kangoeroe er niks bij is en een aantal andere bezoekers van het park kwamen op het hoge aantal decibellen af wat Bieb en Marinka produceerden. Eenmaal weer bij zinnen bleek de dikke, harige spin een neppe spin te zijn en de man zo blij als een klein kind dat zijn grapje gelukt was... Een echte dijenkletser, al konden wij er niet om lachen...

Na dit avontuur hebben we de boot terug genomen naar het vaste land, waar we vervolgens (met tussenstop in Townsville en Mission beach) de bus naar Cairns gepakt hebben.
Eenmaal aangekomen in Cairns hebben we snel ons hostel opgezocht, waar we geconfronteerd werden met een nieuw fenomeen... Een junk als roommate. Deze Italiaanse god heeft zich voorgenomen om zijn bed alleen te verlaten om een joint te roken en vervolgens in bed te gaan spacen. De eerste dag was het een beetje beangstigend, aangezien hij helemaal van de wereld was en wij dat, ook al zijn we Nederlanders die in ons kikkerlandje regelmatig mensen stoned over straat zien zwalken, niet gewend waren... Maar, alles went zullen we maar zeggen.

Na twee heerlijke dagen op het strand te hebben gelegen, wordt het dinsdag tijd om de rustige week achter ons te laten. We gaan met z'n vijven (zoals jullie kunnen lezen breidt de clan zich snel uit) naar Cape tribulation. De rest van de week staat er veel op de planning, dus het volgende reisverslag zal weer een heleboel spannende en leuke avonturen bevatten!

Keywords van deze week: ongedierte, multifunctionele emmers, uit broek scheuren (Soof: "geen commentaar") en een smakkende, kwijlende, blowende Italiaan.

Liefs, Soof en Bieb