Radiostilte: geen bericht is goed bericht!

Lief thuisfront,

Onze excuses voor de radiostilte van de afgelopen drieënhalve weken. Waar de vorige drie verslagen om de twee weken in jullie digitale brievenbus verschenen, heeft dit reisverslag langer op zich laten wachten. Ondertussen hebben we met duizenden reizigers gefeest op het strand van Koh Pha Ngan, een bliksembezoek gebracht aan Koh Tao en Louis van Gaal en zijn oranje leeuwen aangemoedigd vanaf Khao San Road, Bangkok. Maar onze oversteek naar Hong Kong steekt er met kop en schouders boven uit!

Parijs, Londen, Amsterdam, Berlijn, Bangkok, Sydney, Hanoi... Geen van allen kunnen zij tippen aan de heerlijke stad Hong Kong. We hebben een bezoek gebracht aan het feestelijke dragonboatfestival, honderden treden beklommen om een mega grote Boeddha op de gevoelige plaat vast te leggen, meerdere waanzinnige shoppingcentra van binnen gezien (zelfs Bieb begon shoppen leuk te vinden), op de langste roltrap in de wereld gestaan, drankjes gedronken in de populaire wijk Soha (waar iedereen zijn drank in de supermarkt koopt om deze vervolgens op straat op te drinken omdat de barren veel te duur zijn), bij iedere Starbucks een koffietje gedronken en last but not least: tweeënhalf uur in de rij gestaan om met een oude tram naar The Peak te worden gebracht van waar we een geweldig uitzicht hadden op de skyline van Hong Kong. Onderzoek heeft uitgewezen dat reizigers oplossingsgericht zijn. Of dat zo is, weet ik niet. Maar één ding is zeker: onze oplossing op ons visumprobleem was awesome!!

Nadat we met de tranen in onze ogen weer geland waren in Bangkok, hebben we meteen de nachttrein naar het zuiden van Thailand genomen. De fullmoonparty stond namelijk op het programma. Dit betekent dat er bij volle maan duizenden reizigers op het strand op Koh Pha Ngan staan te feesten alsof hun leven ervan afhangt. Overal zijn er spectaculaire vuurshows, opzwepende muziek, buckets met heel veel alcohol en een klein beetje fris erin en als je moe bent is er zelfs een gebied waar je lekker een powernapje kan doen om er vervolgens weer tegenaan te gaan. Kortom: ala backpacker een must go!
Bij aankomst in ons hostel, kregen we eerst een hele preek van de eigenaar voordat we überhaupt mochten inchecken: niet op blote voeten op het strand lopen tijdens het feest, niet meer dan 50euro meenemen, bij elkaar blijven en het belangrijkste: zorg dat je niet in het ziekenhuis terecht komt. Het klinkt allemaal logisch, maar na tweeënhalve bucket was Soof het praatje van de beste man snel vergeten. Op één plek blijven staan met z'n allen? Nee joh, Soof gaat in haar eentje even een rondje lopen. Op slippers? Neeee, blote voeten in het zand is veel lekkerder. Geld? 'Moet je hier betalen dan?' Gevolg: Soof heeft de rest van de avond gezocht naar de groep want die was ze na tien minuten kwijt, tijdens deze zoektocht kon ze tegelijkertijd naar haar slippers speuren want ook die was ze verloren (gevolg: de dagen na de fullmoon droeg ze aan haar rechtervoet een witte slipper, maat 46, en aan haar rechtervoet een groene, maatje 39) en heeft ze geen druppel meer kunnen drinken, want Bieb had al het geld op zak.
Overigens is laatstgenoemde ook niet ongeschonden uit de strijd gekomen. Na een aantal buckets (hik...hik... de tel allang kwijt) en inmiddels ook iedereen kwijt geraakt te zijn, besloot Bieb om op weg naar het hostel een kipspies te kopen. Of het aan de hoeveelheid alcohol lag of aan het feit dat de kip nog een beetje rauw was, zullen we nooit weten, maar feit is wel dat bij thuiskomst in het hostel Bieb een tijdje met de wc-pot geknuffeld heeft...

Na Koh Pha Ngan zij we per boot naar Koh Tao gegaan. Een boottocht die we allebei niet snel meer zullen vergeten. Aangezien het stormde gingen we bij aankomst op de boot snel in de kajuit zitten, waar het droog en warm was. Na een kleine tien minuten hebben we, allebei een beetje groen uitgeslagen, de regen toch maar getrotseerd en zijn we boven op het dek gaan zitten. Heel snel bleken meerdere reizigers ons voorbeeld te volgen. Het stormde zo ontzettend hard, dat we regelmatig hebben gedacht dat we om zouden slaan en uren moesten gaan watertrappelen voordat we gered zouden worden. Gelukkig wist Bieb ditmaal wel de inhoud van haar maag binnen te houden en ook Soof heeft de overtocht overleefd.
Op Koh Tao hebben we lekker een dag op het strand gelegen en even bijgekomen van de feestelijke activiteiten van de afgelopen paar dagen.

Na de Thaise eilanden zijn we naar Bangkok gegaan. De laatste paar dagen van de reis van Soof waren ingegaan. Souveniertjes werden gekocht, de laatste massage werd genomen en ze is voor de laatste keer opgelicht door een Aziaat. Waar je overal leest over oplichterij in Thailand, denk je steeds dat het jou niet gaat overkomen. Nou lieve mensen... Wij zijn er met open ogen ingestonken! We wilden als laatste culturele activiteit van Soof naar het Grand Palace en de Emerald Buddha gaan. Op weg hier naartoe werden we aangehouden door een aardige meneer die ons wilde helpen. Hij vertelde ons dat het Grand Palace dicht was, maar dat we wel met een Tuk Tuk naar een andere Buddha en tempels konden worden gebracht. Aangezien we toch iets uit onze dag wilden halen, besloten we om in het krakkemikkige vervoersmiddel te stappen. We werden van de ene onbenullige Buddha naar de andere oninteressante tempel gebracht. Ondertussen hebben we een bezoek moeten brengen aan een souvenirswinkel, kledingmaker en juwelier, waar we iedere keer verplicht tien minuten moesten besteden. Dit alles omdat onze chauffeur een bonus kreeg voor iedere toerist die daar binnen werd gebracht.
Na een rit van twee uur, kwamen we er pas achter dat het Grand Palace nooit dicht is geweest die dag, maar dat we gewoon keihard zijn voorgelogen door de man die er op het eerste gezicht zo behulpzaam en aardig uit zag... Wij stomme toeristen!

Inmiddels zit Bieb met Lies in Maleisië en is er een eind gekomen aan de reis van Soof. Samen hebben we in negen weken Vietnam, Cambodja, Laos, Hong Kong en Thailand gezien. In die negen weken is er een laag van onze schoenzolen afgesleten in het prachtige Sapa, hebben we kippenvel gekregen van de horrorverhalen over verschillende oorlogen en communistische machtsgrepen, gehuild van ellende op het eiland Koh Rong, genoten van de mooie zonsopgang bij Angkor Wat, twaalf armbandjes over gehouden aan het tuben in Vang Vieng, uren bij elkaar op de scooter gezeten op weg naar Pai, onze nieuwe lievelingsstad ontdekt in Hong Kong, zoekend naar elkaar op de fullmoonparty gefeest en op Khao San Road het NL'e team aangemoedigd tijdens de legendarische wedstrijd NL-Spanje... Kortom: na Australië een zeer geslaagde reis die nog veel langer had mogen duren!

Liefs, Soof en Bieb